Για αδιέξοδο σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική κάνει λόγο ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός, για το οποίο αφήνει σαφείς αιχμές κατά της κυβέρνησης.
Για αδιέξοδο σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική κάνει λόγο ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός, για το οποίο αφήνει σαφείς αιχμές κατά της κυβέρνησης.
Με τη χωματερή στη Φυλή να μην μπορεί να δεχτεί ούτε ένα κιλό σκουπιδιών έπειτα από δύο χρόνια και τον περιφερειακό σχεδιασμό που είχε καταφέρει να περάσει με χίλιες δυο αντιδράσεις το 2003 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στον αέρα, ο περιφερειάρχης υπογραμμίζει ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει αξιόπιστη λύση για τα σκουπίδια της Αθήνας.
Ο κ. Σγουρός επιρρίπτει σαφώς ευθύνες για το αδιέξοδο στους εμπλεκόμενους υπουργούς, τους οποίους εγκαλεί για μη συνεργασία μεταξύ τους αλλά και με τους αρμόδιους φορείς, ενώ, όπως λέει χαρακτηριστικά, «δια αλληλογραφίας δεν λύνονται τα προβλήματα στο και πέντε».
Η επίθεση Σγουρού στην κυβέρνηση δεν αφορά μόνο την κατάσταση με τα σκουπίδια, αλλά και την υλοποίηση του «Καλλικράτη» και την απογοητευτική κατάσταση στο ιστορικό – εμπορικό Κέντρο της Αθήνας. Για το πρώτο τονίζει πως, ενώ η περιφέρεια έχει τα κονδύλια για να τρέξει το ΕΣΠΑ, λείπει η στήριξη σε τεχνογνωσία και διοικητικά μέσα.
Για το ιστορικό Κέντρο της Αθήνας υπογραμμίζει σε αιχμηρή γλώσσα: «Εμείς έχουμε σχέδιο, ας το βρουν και οι εκπρόσωποι της κεντρικής διοίκησης αντί να βυθίζονται στη χωματερή των συναρμοδιοτήτων».
Τέλος, αίσθηση προκαλεί η πλήρης δικαίωση των «Αγανακτισμένων» από τον πρώτο αιρετό περιφερειάρχη της Αττικής, του οποίου η στήριξη από το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε θρίλερ το περασμένο φθινόπωρο, καθώς, όπως λέει, το πολιτικό σύστημα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα φέρει ακεραία την ευθύνη για την κατάντια της χώρας και είναι εκτεθειμένο απέναντι στην κοινωνία που το εμπιστεύτηκε.
Υπάρχει κάτι από τον σχεδιασμό που προώθησε προ ετών ως υπουργός ΠΕΧΩΔΕ η Βάσω Παπανδρέου, το οποίο θα υλοποιηθεί τελικά σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων στον Νομό Αττικής;
Η διαχείριση των σκουπιδιών στην Αττική αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα τα τελευταία 25 χρόνια και παραμένει χωρίς αξιόπιστη λύση. Για πρώτη φορά στην Αττική, έπειτα από όσα έχουν συμβεί, προδιαγράφεται αδιέξοδο. Πραγματοποιήθηκαν μελέτες, επιλέχθηκαν χώροι, καταγράφηκαν αντιδράσεις, κλήθηκαν επιστήμονες, διοργανώθηκαν ημερίδες, αλλά τελικά πού βρισκόμαστε;
Να έχουμε μία χωματερή στον Δήμο Φυλής, η οποία σε δύο χρόνια προβλέπεται να μην μπορεί να δεχτεί ούτε ένα κιλό σκουπίδια και να κλείσει. Ο περιφερειακός σχεδιασμός είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε στα χέρια μας. Είναι η ισχύουσα νομοθεσία. Πρέπει να τον εφαρμόσουμε ακολουθώντας όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται, τόσο αναφορικά με την εθνική και κοινοτική νομοθεσία όσο και με τους όρους και τις προδιαγραφές, οι οποίοι απαιτούνται για την εξασφάλιση της χρηματοδότησης για την εκτέλεση των έργων. Το κράτος δεν κατάφερε να εφαρμόσει τη διαδικασία που το ίδιο έχει ορίσει με τον περιφερειακό σχεδιασμό του 2003.
Η πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανάβει κόκκινο στη σύμβαση για τη δημιουργία τεσσάρων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Περιμένατε μία τέτοια εξέλιξη;
Η ευθύνη, όπως ακριβώς και το πρόβλημα, είναι διαχρονική και ακουμπά όλες τις κυβερνήσεις. Από το 1975 μέχρι σήμερα μετράμε περίπου 34 υπουργούς Εσωτερικών, περίπου 14 υπουργούς Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων. Ποιο είναι το αποτέλεσμα σήμερα; Να αναρωτιόμαστε για τα αυτονόητα. Με όλα όσα συνέβησαν, η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, ήδη από τότε που ανέλαβα τα καθήκοντά μου ως πρώτος αιρετός περιφερειάρχης Αττικής στη δυσκολότερη στιγμή της Νεοελληνικής Ιστορίας.
Η προσπάθεια που κάνουμε είναι τεράστια και το έργο που επιτελείται ήδη είναι πρωτόγνωρο. Καταφέραμε, χωρίς καν να έχουμε ακόμα την αρμοδιότητα και την ολοκληρωμένη ενημέρωση, να προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε εμπεριστατωμένα τους φορείς και τους πολίτες μέσα από ημερίδες και συσκέψεις.
Οι πολίτες της Αττικής με εξέλεξαν για να εφαρμόσω τον «Καλλικράτη» σε μια περιφέρεια όπου ζουν 5 εκατομμύρια άνθρωποι. Αποτελεί ύβρη προς τον ελληνικό λαό όποια προσπάθεια γίνεται να παρεμποδισθεί το έργο των αιρετών περιφερειαρχών.
Αρκετά πια με τις άγονες διαφωνίες υπουργείων, δήμων, φορέων και τοπικών κοινωνιών που βράζουν στο καζάνι της αναποτελεσματικότητας επί δεκαετίες. Διότι πλέον τρέχουν και δεν φτάνουν!
Τώρα τι θα γίνει;
Απαιτείται η άμεση, πλήρης και συνεχής συνεργασία μεταξύ υπουργείων, Περιφέρειας Αττικής, δήμων, φορέων και Αποκεντρωμένης Αυτοδιοίκησης, κυρίως τώρα που τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά στενά. Διά αλληλογραφίας δεν λύνονται τα προβλήματα στο και πέντε. Μέσα στην εβδομάδα θα συναντηθώ με τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Περιμένω οριστικές λύσεις. Ολοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος.
Υπάρχουν θετικά και αρνητικά από τη λειτουργία μονάδων επεξεργασίας των σκουπιδιών. Πιστεύετε ότι είναι λύση που ταιριάζει στα προβλήματα του Λεκανοπεδίου;
Δεν γίνονται θαύματα με τα σκουπίδια, ούτε υπάρχουν μαγικά εργοστάσια ή μέθοδοι που να καταβροχθίζουν τα σκουπίδια. Ο συνδυασμός και η εφαρμογή όλων των παρεχόμενων τεχνολογιών και γνώσεων, καθώς και η εφαρμογή των νόμων είναι η μόνη λύση. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, δηλαδή κατά σειρά προτεραιότητας πρόληψη – επαναχρησιμοποίηση – ανακύκλωση – ανάκτηση – τελική διάθεση. Πιθανά θα πρέπει να δοθεί βάρος στη ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων, που από ό,τι φαίνεται είναι η σημερινή και μελλοντική τάση.
Μια χώρα που δεν μπορεί να βρει λύση για τα σκουπίδια της, και αυτό δεν αφορά μόνο τις κυβερνήσεις αλλά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, πιστεύετε ότι θα τα καταφέρει με την κρίση δανεισμού και χρέους;
Αν χρησιμοποιήσουμε και στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης την ίδια μέθοδο, να αναμασάμε δηλαδή την καραμέλα της συναρμοδιότητας, της αναποτελεσματικότητας και της γκρίνιας, δεν αισιοδοξώ πως η Ελλάδα και οι πολίτες της θα βγούμε ζωντανοί από αυτή.
Σ’ αυτή την πολύπλευρη κρίση οφείλουμε όλοι να συσπειρωθούμε. Κεντρική διοίκηση, Τοπική Αυτοδιοίκηση, φορείς και πολίτες – με μία συνολική και συναινετική στρατηγική ανασυγκρότησης της χώρας. Οι χώρες που έχουν δώσει λύση στα σκουπίδια τους έχουν περάσει ήδη από το στάδιο της συνεννόησης, του διαλόγου και της συνεργασίας. Κι αυτό τα λέει όλα.
