Η περιοδοντική νόσος ενδέχεται να είναι ένα σημαντικό καμπανάκι κινδύνου για την ύπαρξη υπέρτασης και κατ’ επέκταση καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Η περιοδοντική νόσος ενδέχεται να είναι ένα σημαντικό καμπανάκι κινδύνου για την ύπαρξη υπέρτασης και κατ’ επέκταση καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Μεταξύ των υπερτασικών ασθενών, όταν η υπέρταση συνδυάζεται με περιοδοντική νόσο, διαταράσσεται η αγγειακή και νεφρική λειτουργία σε μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με υπερτασικούς ασθενείς με περιοδοντίτιδα, έδειξε μελέτη της Α’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο κίνδυνος για ύπαρξη νεφρικής ή αγγειακής βλάβης σχεδόν πενταπλασιάζεται σε όσους έχουν σοβαρή περιοδοντική νόσο, τόνισε ο επίκουρος καθηγητής Κ. Τσιούφης, ο οποίος συνέστησε στους οδοντίατρους να παραπέμπουν για εξέταση μέτρησης της αρτηριακής πίεσης όσους ασθενείς εμφανίζουν περιοδοντική νόσο.
Οι ανακοινώσεις έγιναν ενόψει του 14ου διεθνούς συμποσίου αθηροσκλήρωσης, το οποίο οργανώνει την Παρασκευή και το Σάββατο στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών το Εθνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας.
Ενόψει του συνεδρίου, ο επίκουρος καθηγητής Κ. Τούτουζας τόνισε, ότι το 25% των ανθρώπων που παθαίνουν έμφραγμα του μυοκαρδίου χάνονται πριν φτάσουν στο νοσοκομείο και εξήγησε, ότι η υψηλή χοληστερόλη και το κάπνισμα είναι οι δυο βασικοί παράγοντες που σχετίζονται με τον αιφνίδιο θάνατο ιδίως σε ανθρώπους κάτω των 50 ετών.
Όπως επεσήμανε, υψηλού κινδύνου ασθενείς για έμφραγμα του μυοκαρδίου παραμένουν οι παχύσαρκοι και εξήγησε ότι από μελέτες που έχουν γίνει σε μονάδες εμφραγμάτων, φαίνεται ότι το 30% όσων έχουν υποστεί έμφραγμα ήταν διαβητικοί και ένα άλλο 30% βρίσκονταν σε προδιαβητικό στάδιο, το οποίο όμως αγνοούσαν.
Από την πλευρά του, ο υπεύθυνος του διαβητολογικού ιατρείου και ιατρείου παχυσαρκίας του νοσοκομείου Αγία Ολγα κ. Ι. Ιωαννίδης, τόνισε ότι η παιδική παχυσαρκία αναμένεται να αυξηθεί λόγω της κρίσης, κάτι που έχει παρατηρηθεί και σε άλλες χώρες, καθώς το φθηνό φαγητό, η μεγάλη ποσότητα και η κακή ποιότητά του συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση της παχυσαρκίας.
Τόνισε μάλιστα, ότι από πρόσφατες μελέτες προκύπτει ότι οι πιο κρίσιμες ηλικίες για την εμφάνιση παιδικής παχυσαρκίας είναι οι ηλικίες παιδιών δύο έως τριών ετών, πέντε έως επτά ετών, αλλά και η εφηβεία.
