Μια νέα εκτεταμένη μελέτη για τις επιπτώσεις της πιο θερμής άνοιξης στην ανάπτυξη των φυτών στις βόρειες περιοχές αποκαλύπτει τη μείωση της παραγωγικότητας των φυτών τους επόμενους μήνες.
Τα αποτελέσματα θέτουν υπό αμφισβήτηση την εγκυρότητα των σημερινών κλιματικών μοντέλων που συνυπολογίζουν την παραγωγικότητα των φυτών κατά την εκτίμηση της ποσότητας άνθρακα που δεσμεύεται από τη βλάστηση.
Χρησιμοποιώντας 30 χρόνια δορυφορικών εικόνων, μια διεθνής ομάδα υπό την αιγίδα του αγγλικού Πανεπιστημίου του Λιντς εξέτασε 41 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα γης στις βόρειες περιοχές.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πρώιμη αύξηση της παραγωγικότητας των φυτών που προκαλείται από την πιο θερμή άνοιξη δεν συνεχίζεται κατά τους καλοκαιρινούς και τους φθινοπωρινούς μήνες.
Προηγουμένως υπήρχε η θεωρία ότι η πρώιμη έναρξη της περιόδου ανάπτυξης των φυτών εξαιτίας των αυξανόμενων παγκόσμιων θερμοκρασιών επέτρεπε στη βλάστηση να αποκτήσει περισσότερη βιομάζα κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής της και συνεπώς έδινε ώθηση στη διαδικασία φωτοσύνθεσης και κατά συνέπεια αύξηση της ποσότητας άνθρακα που προσλαμβάνεται και αποθηκεύεται.
Τώρα, η ομάδα ανακάλυψε τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλούνται από τη θερμότερη άνοιξη, ιδιαίτερα εκείνες που συνδέονται με εξαντλημένη παροχή ύδατος.
Σε πολλές περιοχές η φυτική βιομάζα μειώθηκε κατά τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες, περιορίζοντας σημαντικά τη δέσμευση άνθρακα.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nature», δείχνει ότι τα τρέχοντα κλιματικά μοντέλα υποτιμούν τη μείωση της παραγωγικότητας των φυτών και επομένως υπερεκτιμούν την ποσότητα άνθρακα που απορροφάται από τα χερσαία οικοσυστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Οι αρνητικές επιδράσεις της θερμότερης άνοιξης εντοπίστηκαν ιδιαίτερα στη δυτική βόρεια Αμερική, στη Σιβηρία και σε μέρη της ανατολικής Ασίας.
