Οι γιατροί συνηθίζουν να λένε πως, αν εξαιρέσει κανείς τα πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε την ηλικία που έχουν οι αρθρώσεις μας.
Και μια από τις πλέον σημαντικές αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος –αν όχι η σημαντικότερη– είναι αυτή του γονάτου, αφού το γόνατο είναι εκείνο που αφενός «υποδέχεται» το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού μας βάρους, αφετέρου είναι επιφορτισμένο με τη λειτουργία της βάδισης και της κίνησής μας γενικότερα.
Τι είναι όμως η ρήξη μηνίσκου που ακούμε καθημερινά, ειδικά οι ασχολούμενοι με τα σπορ; Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για μια σοβαρή αλλά θεραπεύσιμη κάκωση που μπορεί να συμβεί στον καθένα, είτε είναι επαγγελματίας αθλητής είτε αθλείται ερασιτεχνικά δείχνοντας υπερβάλλοντα ζήλο και ξεχνώντας πως έχει περάσει προ πολλού τα πρώτα ή δεύτερα -άντα.
Μπορεί όμως να συμβεί και σε οποιονδήποτε άνθρωπο, οποιασδήποτε ηλικίας ή φυσικής κατάστασης. Μια πτώση, μια ξαφνική αλλαγή κατεύθυνσης, ένα γλίστρημα και ο μηνίσκος μπορεί να πληγεί σοβαρά, οδηγώντας σε ταλαιπωρία και πόνο εκείνον που θα την υποστεί.
Ας δούμε όμως τι είναι ο μηνίσκος και ποια είναι η χρησιμότητά του.
Οι μηνίσκοι (έσω και έξω) είναι χόνδροι που παρεμβάλλονται ανάμεσα στα οστά του μηρού και της κνήμης και λειτουργούν σαν μαξιλαράκια χάρη στα οποία αποφεύγεται η τριβή μεταξύ των οστών, ενώ λειτουργούν και σαν φυσικά αμορτισέρ για να διευκολυνθεί η κίνησή μας.
Τραυματισμούς στον μηνίσκο έχουμε όταν το γόνατο για οποιονδήποτε λόγο καταπονηθεί, είτε σε κάποια αθλητική δραστηριότητα είτε σε κάποια απλή καθημερινή μας κίνηση. Μπορεί να συμβεί στον καθένα, αλλά η σοβαρότητα της πάθησης και ο χρόνος της αποθεραπείας εξαρτώνται από παράγοντες όπως η ηλικία, το σωματικό βάρος και η εν γένει κατάσταση της υγείας κάθε ανθρώπου.
Οι ρήξεις μηνίσκου ανήκουν βασικά σε δύο κατηγορίες: στις τραυματικές και στις εκφυλιστικές. Οι πρώτες συμβαίνουν ύστερα από κάποια αδέξια κίνηση που οδηγεί σε τραυματισμό, ενώ οι δεύτερες αφορούν τις μεγαλύτερες ηλικίες, όταν με την πάροδο του χρόνου ο μηνίσκος εκφυλίζεται και συρρικνώνεται. Πάντως και οι δύο μορφές της πάθησης διαγιγνώσκονται άμεσα με απλή κλινική εξέταση και η μαγνητική τομογραφία έρχεται κατόπιν να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τη βλάβη.
Οι τρεις βασικότερες θεραπείες για τις τραυματικές ρήξεις μηνίσκου είναι η χρήση νάρθηκα και εν συνεχεία οι φυσικοθεραπείες για να αποκατασταθεί η κίνηση, οι ενέσεις υαλουρονικού νατρίου και, σε σοβαρότερες περιπτώσεις, η εγχείρηση μερικής ή πλήρους μηνισκεκτομής, όπου αφαιρείται το κατεστραμμένο τμήμα του μηνίσκου ή όλος ο χόνδρος. Η πρακτική αυτή όμως έχει το μειονέκτημα ότι οδηγεί σε μακροπρόθεσμα σε οστεοαρθρίτιδα.
Στις εκφυλιστικές ρήξεις πάλι, όπου υπεισέρχεται και ο παράγοντας της ηλικίας (ου γαρ έρχεται μόνον…), τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Εκεί οι λύσεις είναι τρεις: είτε ο ασθενής θα δεχθεί την παραδοσιακή θεραπεία με αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπεία και ασκήσεις για ενδυνάμωση του τετρακέφαλου, είτε θα μπει στο χειρουργείο για αρθροσκοπικό καθαρισμό, πρακτική με βραχύβια αποτελέσματα, είτε θα συνδυάσει ενέσεις υαλουρονικού νατρίου με ήπια άσκηση και περπάτημα, λύση που φαίνεται πιο αποτελεσματική στις περισσότερες περιπτώσεις.
Το ευτύχημα πάντως είναι πως, παρά την ταλαιπωρία και τον πόνο που προκαλεί, μια ρήξη μηνίσκου είναι κάτι που θεραπεύεται και αντιμετωπίζεται από τη σύγχρονη Ιατρική ως υπόθεση ρουτίνας, έτσι ώστε ο ασθενής να μη… γονατίσει μπροστά στις επιπτώσεις της.
Πηγή πληροφοριών: roidisnt
