Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του «Star Wars», η μετ’ εμποδίων ανέλιξη και μεταμόρφωση μιας κοπέλας, μια σειρά από εντυπωσιακές και ριψοκίνδυνες ληστείες, η υπαρξιακή κρίση μιας σκηνοθέτιδας και η μεταφορά ενός λογοτεχνικού αριστουργήματος κυριαρχούν στα κινηματογραφικά πλάνα αυτής της εβδομάδας.
«Star Wars: Η δύναμη ξυπνάει»
Έχοντας σημειώσει ρεκόρ όλων των εποχών σε εισπράξεις στην πρώτη ημέρα προβολής της, με 57 εκατομμύρια δολάρια στα μποξ όφις των ΗΠΑ και του Καναδά, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 43,5 εκατομμυρίων δολαρίων, που είχε πετύχει, το 2011, η ταινία «Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου 2», η έβδομη ταινία της σειράς επιστημονικής φαντασίας «Star Wars», τοποθετείται χρονικά 30 χρόνια μετά τα γεγονότα της «Επιστροφής των Τζεντάι». Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζέι Τζέι Έιμπραμς, ενώ το καστ συνθέτουν ο – υποψήφιος για Όσκαρ – Χάρισον Φορντ, οι Ντόμναλ Γκλίσον, Άντι Σέρκις, Μαρκ Χάμιλ, Όσκαρ Άιζακ, Κάρι Φίσερ, Ντέιζι Ρίντλεϊ, Τζον Μπογιέγκα, η – βραβευμένη με Όσκαρ – Λουπίτα Νιόνγκο και οι Ντόμναλ Γκλίσον, Άντονι Ντάνιελς και Πίτερ Μέιχιου.
«Joy»
Ο – υποψήφιος για Όσκαρ – Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ επιστρέφει με ένα έντονο δράμα, με τη – βραβευμένη με Όσκαρ – Τζένιφερ Λόρενς, τον – υποψήφιο για Όσκαρ – Μπράντλεϊ Κούπερ και τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Έντγκαρ Ραμίρεζ, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Νταϊάν Λαντ και Βιρτζίνια Μάντσεν, στο οποίο ζωντανεύουν τέσσερις γενιές μιας οικογένειας. Προδοσία, δόλος, απώλεια της αθωότητας, αλλά και πληγές που αφήνει πίσω της η αγάπη, συνθέτουν το σκηνικό αυτής της έντονα συναισθηματικής και βαθιά ανθρώπινης κωμωδίας, που εξερευνά τη διαδικασία ανέλιξης προς την κορυφή της οικογενειακής, αλλά και της επαγγελματικής ιεραρχίας, μέσα σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Στο επίκεντρο της ιστορίας, είναι ένα κορίτσι, το οποίο μεταμορφώνεται στη γυναίκα που ιδρύει μια εταιρεία – δυναστεία και εξελίσσεται σε πανίσχυρη ηγέτιδα.
«Point break»
Βασισμένη στην ομώνυμη κλασική κινηματογραφική επιτυχία του 1991, η περιπέτεια καταιγιστικής δράσης του Έρικσον Κορ περιλαμβάνει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά και τολμηρά αθλητικά stunts, που έχουμε δει ποτέ σε κινηματογραφική ταινία, τα οποία πραγματοποιούνται από κορυφαίους αθλητές, που θεωρούνται οι καλύτεροι σε αθλήματα και «επικίνδυνα σπορ», όπως το σερφ μεγάλων κυμάτων, οι πτήσεις με wingsuit, το snowboarding, η ελεύθερη αναρρίχηση και οι αγώνες υψηλών ταχυτήτων με μοτοσικλέτες.
Με τους Έντγκαρ Ραμίρεζ, Λουκ Μπρέισι, Τερέσα Πάλμερ και Ρέι Ουίνστοουν, μια σειρά από ληστείες, που διεξάγονται με ιδιαίτερα περίεργους, ριψοκίνδυνους και εντυπωσιακούς τρόπους, προβληματίζουν έντονα την ηγεσία του FBI, η οποία αποφασίζει να στείλει έναν πράκτορά της να τις διερευνήσει.
«Το πρώτο “Point break” ήταν απίστευτο» σημειώνει ο σκηνοθέτης αυτού του ριμέικ. «Όλοι μας το αγαπήσαμε και επηρεαστήκαμε από αυτό. Θέλαμε να τιμήσουμε την ιστορία και τις θεματικές της, φτάνοντας τη δράση στα όρια και, μετά, να τα ξεπεράσουμε, φτιάχνοντας κάτι που δεν θα ήταν δυνατό να γίνει πριν από 25 χρόνια».
«Η μητέρα μου»
Κινούμενη ανάμεσα στο δράμα και την κομεντί, στο όνειρο και την πραγματικότητα, στα απαιτητικά γυρίσματα μιας ταινίας και τις δυσλειτουργικές οικογενειακές σχέσεις, η ιταλική ταινία του Νάνι Μορέτι – με τον ίδιο και τους Τζον Τουρτούρο, Τζούλια Λαζαρίνι, Μαργκερίτα Μπάι, Μπεατρίς Μαντσίνι και Στέφανο Αμπάτι – απέσπασε το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών. Ηρωίδα της ταινίας είναι μια σκηνοθέτιδα, η οποία, αδυνατώντας να ξεπεράσει την αναπόφευκτη απώλεια της μητέρας της, υποκύπτει σε μία προσωπική κρίση, καθώς αναμετριέται με το πέρασμα του χρόνου, την ίδια της την ύπαρξη και την ιδιαίτερα απαιτητική συνεργασία της με έναν Αμερικανό σταρ.
«Είναι σημαντικό να λες μια ιστορία απαλλαγμένη από ακαδημαϊσμούς, να έχει μία αφήγηση, που δεν αυτοπεριορίζεται, να ξέρει τους κανόνες, αλλά να μπορείς να κινηθείς και χωρίς αυτούς. Παρόλα αυτά, είναι, επίσης, σημαντικό να σου ακούγεται αληθινή και να εκφράζει αυτό, που θέλεις να πεις. Δεν πρέπει να έχεις μία επίπεδη και συνηθισμένη σχέση με το υλικό, που θέλεις να παρουσιάσεις. Μου αρέσει, όταν το κοινό βλέπει μία σκηνή και δεν καταλαβαίνει κατευθείαν αν είναι μια ανάμνηση, ένα όνειρο ή η πραγματικότητα» εξηγεί ο σκηνοθέτης.
«Πόλεμος και ειρήνη»
Η επική κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου αριστουργήματος του Λέοντος Τολστόι, από τον Σοβιετικό σκηνοθέτη Σερκέι Μπονταρτσούκ, η οποία κέρδισε Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1969, είναι η ακριβότερη παραγωγή στην ιστορία του κινηματογράφου, μία υπερπαραγωγή, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 120.000 κομπάρσοι και περισσότερα από 35.000 κουστούμια, και κυκλοφόρησε σε 117 χώρες. Με τους Λουντμίλα Σαβελέβα, Βιατσεσλάβ Τικόνωβ και Σερκέι Μπονταρτσούκ, μέσα από την ιστορία πέντε οικογενειών της αριστοκρατίας, αναδύεται το μωσαϊκό της τσαρικής Ρωσίας. Με την παραστατική περιγραφή των μαχών και των συρράξεων, ο Τολστόι αφήνει να διαφανούν οι βαθύτερες σκέψεις του για έννοιες, όπως ο πατριωτισμός, ο ανθρωπισμός και η ηθική. Οι αποφάσεις των ηγετικών μορφών των στρατιωτικών εξελίξεων, όπως του Ναπολέοντα και του Κουτούζοφ, περνούν σε δεύτερη μοίρα, για να αναδειχτεί η αξία της λαϊκής δύναμης και των ικανοτήτων των απλών στρατιωτών της προεπαναστατικής περιόδου.
