Πέντε ταινίες κάνουν πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες. Ένας άνθρωπος που κάνει τα πάντα, για να σώσει τους ενοίκους ενός επικίνδυνου κτηρίου, ένας ανήλικος εγκληματίας που αρνείται να συμμορφωθεί, ένας δεινόσαυρος που βρίσκει την πραγματική φιλία στο πρόσωπο ενός αγοριού, τρεις ερωτικές ιστορίες με κοινό τέλος και η χειρότερη ποδοσφαιρική ομάδα της Ιταλίας πρωταγωνιστούν στα κινηματογραφικά πλάνα αυτής της εβδομάδας.
«Ο ηλίθιος»
Το πολυβραβευμένο σκληρό δράμα με τις πολιτικές αιχμές και τις ανατροπές, που καθηλώνουν μέχρι το τελευταίο λεπτό, αποτελεί τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Γιούρι Μπίκοφ, η οποία τον καθιερώνει ως ένα από τα μεγάλα νέα ονόματα του ρωσικού, αλλά και του παγκόσμιου σινεμά. Με τους Αρτέμ Μπιστρόφ, Νίνα Αντιούχοβα, Σεργκέι Αρτσιμπάσεβ, Πιοτρ Μπαραντσέεφ και Νικολάι Μπεντέρα, ένας αθώος και ιδεαλιστής υδραυλικός προσπαθεί να σώσει τους ενοίκους ενός κτηρίου, όταν αντιλαμβάνεται ότι αυτό πρόκειται να καταρρεύσει. Η προσπάθειά του να κινητοποιήσει εγκαίρως τις δημοτικές αρχές, πέφτει στο κενό, καθώς περνάει όλη τη νύχτα κυνηγώντας τους διεφθαρμένους τοπικούς αξιωματούχους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρόλο που η ταινία έχει εν μέρει χρηματοδοτηθεί από το υπουργείο Πολιτισμού της Ρωσίας, ο σκηνοθέτης δεν κάνει κανέναν συμβιβασμό ως προς την απεικόνιση της πατρίδας του. Μάλιστα, ο ίδιος ο Ρώσος υπουργός Πολιτισμού έχει ξεκαθαρίσει ότι, μετά από ταινίες όπως “Ο ηλίθιος” και το “Λεβιάθαν”, θα σταματήσει να χρηματοδοτεί σχέδια παραγωγής, που παρουσιάζουν αρνητική εικόνα για τη Ρωσία.
Ο σκηνοθέτης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είχα αυτήν την ξεκάθαρη ιδέα να κάνω μια ταινία για έναν απλό υδραυλικό, έναν συνηθισμένο άνθρωπο ενάντια σε όλο το σύστημα της γραφειοκρατίας. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου: οι ζωές 800 ανθρώπων, οι οποίοι ζουν σε μια παλιά εργατική πολυκατοικία, που ενδέχεται να καταρρεύσει μέσα σε μια νύχτα, κινδυνεύουν. Ο τίτλος της ταινίας “Ο ηλίθιος” αναφέρεται στην άποψη που έχουν οι άλλοι για τον πρωταγωνιστή και τις πράξεις του και όχι, φυσικά, για τις ικανότητές του. Είναι ένας απόλυτα λογικός και σοβαρός άνθρωπος σε έναν παράλογο κόσμο.
Όταν η “μάχη” ξεκινάει, οι περισσότεροι ήρωες αντιδρούν σύμφωνα με τα φυσικά τους ένστικτα: να μείνουν ζωντανοί, να διατηρήσουν την ησυχία τους και τον τρόπο ζωής τους. Ξαφνικά, σε αυτήν τη μάχη, εμφανίζεται ένας στρατιώτης με έναν συγκεκριμένο κώδικα, τη συνείδησή του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι σήμερα. Τους αποκαλούμε ρομαντικούς, αλτρουιστές, ιδεαλιστές ή απλά ανόητους και “ηλίθιους”, για να δείξουμε ότι δεν συμπεριφέρονται νορμάλ, σε μια εποχή που ο κυνισμός, ο φόβος και η αδιαφορία κυριαρχούν. Τέτοιοι “ηλίθιοι” υπάρχουν ακόμα στη χώρα μου, και αυτό μου δίνει ελπίδα».
«Με το κεφάλι ψηλά»
Το δράμα της Εμανουέλ Μπερκό – με τους Κατρίν Ντενέβ, Μπενουά Μαζιμέλ, Σάρα Φορεστιέ και Ροντ Παραντό -, αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού, το οποίο, έχοντας εγκαταλειφθεί από τη μητέρα του σε ηλικία 6 ετών, βρίσκεται συχνά σε δικαστήρια ανηλίκων. Μία δικαστικός και ένας σύμβουλος ανηλίκων, που και ο ίδιος πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία, αναλαμβάνουν την επιτήρησή του, σε μια κοινή προσπάθεια να τον σώσουν. Όμως, η συμπεριφορά του νεαρού χειροτερεύει, μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει μια πολύ ιδιαίτερη κοπέλα.
«Στην πραγματικότητα, η ταινία έχει τις ρίζες της σε μια συγκεκριμένη περίπτωση» εξηγεί η σκηνοθέτις. «Έχω έναν θείο, που είναι σύμβουλος ανηλίκων και, ως παιδί, τον επισκέφθηκα ένα καλοκαίρι στην περιοχή της Βρετάνης, όπου ήταν υπεύθυνος σε μια κατασκήνωση για ανήλικους εγκληματίες. Ως ένα μικρό κορίτσι από ευκατάστατη οικογένεια, που μεγάλωσα “κανονικά”, ήμουν γοητευμένη από τη συμπεριφορά αυτών των εφήβων, που δεν ήταν τόσο τυχεροί, όσο ήμουν εγώ, και μου κέντρισε το ενδιαφέρον η θρασύτητά τους ενάντια στην εξουσία και τις κοινωνικές συμβατικότητες.
Την ίδια στιγμή, παρακολουθούσα την εργασία του θείου μου και των άλλων συμβούλων, για να τους φέρουν πίσω στον σωστό δρόμο όπως λέμε, να τους εκπαιδεύσουν, να τους διδάξουν να αγαπούν τον εαυτό τους και τους άλλους, να δείξουν σεβασμό για τους άλλους, αλλά, πρώτα από όλα, να έχουν σεβασμό για τον εαυτό τους. Η μνήμη αυτή παρέμεινε στο μυαλό μου, σε σημείο που, στην εφηβική μου ηλικία, ήθελα να γίνω δικαστής ανηλίκων. Τελικά, όμως, με ενέπνευσε να κάνω μια ταινία γι’ αυτό».
«Ο καλόσαυρος»
«Είναι η ιστορία ενός αγοριού και του σκύλου του, μόνο που, στην ιστορία, το αγόρι είναι ένας δεινόσαυρος και ο σκύλος είναι ένα αγόρι» εξηγεί ο Πίτερ Σον για την οικογενειακή του ταινία κινουμένων σχεδίων. Όλα διαδραματίζονται σε έναν κόσμο, όπου οι δεινόσαυροι δεν έχουν αφανιστεί. Εκεί, ένας νεαρός απατόσαυρος γίνεται φίλος με ένα μικρό αγόρι των σπηλαίων. Μαζί θα διασχίσουν έναν αφιλόξενο και μυστηριώδη κόσμο, στον οποίο το δεινοσαυράκι θα μάθει να αντιμετωπίζει τους φόβους του, καθώς ανακαλύπτει όλα αυτά, για τα οποία είναι ικανό.
«Ένας άλλος κόσμος»
Με φόντο τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, η αισθηματική ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, με τον – βραβευμένο με Όσκαρ – Τζ. Κ. Σίμονς, τους Χριστόφορο Παπακαλιάτη, Άντρεα Οσβάρτ, Μαρία Καβογιάννη, τον αείμνηστο Μηνά Χατζησάββα και τους Ταουφίκ Μπαρόμ και Νίκη Βακάλη είναι μια ερωτική τριλογία με κοινό φινάλε. Τρεις ιστορίες αγάπης ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους υπηκόους, η οποία ξεδιπλώνεται σε μια Ελλάδα, που αλλάζει ραγδαία. Τρεις γενιές που πολεμούν να αντέξουν μια σκληρή πραγματικότητα, μέσα από έναν δυνατό έρωτα. Διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικές γενιές, διαφορετικές οπτικές. Ο παρανομαστής, όμως, κοινός. Η οικονομική κρίση, το εργασιακό, το μεταναστευτικό, ο φασισμός, αλλά και το αιώνιο ερώτημα: «ο έρωτας μπορεί να τα αλλάξει όλα;».
«Ο διαιτητής»
Γεμάτη βιβλικές αναφορές και γουέστερν επιρροές, η κωμωδία του Πάολο Ζούκα – με τους Στέφανο Ακόρζι, Τζέπι Κουτσιάρι, Τζακόπο Κούλιν, Αλέσιο Ντι Κλεμέντε και Μάρκο Μεσέρι – συνθέτει μια διαχρονική ιστορία για «τη στρογγυλή θεά», τον έρωτα και το πεπρωμένο. Η Ατλέτικο Παραμπίλε είναι η χειρότερη ποδοσφαιρική ομάδα στο χειρότερο παράρτημα της Ιταλίας: την τρίτη κατηγορία της Σαρδηνίας. Οι παίκτες της είναι ατάλαντοι, υπέρβαροι ή ανήλικοι και ο προπονητής τους τυφλός! Ελάχιστοι παρακολουθούν τους αγώνες τους, με τις κατσίκες συχνά να υπερτερούν των θεατών στις κερκίδες. Όμως, η τύχη της ομάδας μοιάζει να αλλάζει με την επιστροφή ενός νεαρού ντόπιου παίκτη, που επαναπατρίζεται έπειτα από μια σύντομη περιπέτεια στα γήπεδα της Αργεντινής.
