Κι όμως το είδαμε και αυτό…
Στην οδό Τσούντα και λίγα μέτρα πριν την υπόγεια γέφυρα που οδηγεί στους Αγίους Αναργύρους και στη λεωφόρο Κηφισού, καταγράψαμε μια εικόνα, που λες πως είναι ψέμα.
Ο Κηφισός που περνάει υπόγεια και σε μεγάλο μήκος τη Δυτική Αθήνα, στην οδό Τσούντα «εμφανίζεται» και συνεχίζει το «σιωπηλό ταξίδι» του για να φτάσει στο Ποδονήφτη.
Εκεί λοιπόν τα σιδερένια κάγκελα της όχθης, δεν είναι απλά σκουριασμένα ή παραμορφωμένα από κάποια βίαιη πρόσκρουση αυτοκινήτου σε αυτά.
Λείπουν εντελώς… ενώ γύρω-γύρω συσσωρεύονται αμέτρητα σκουπίδια.
Ένα τοπίο δηλαδή που συνθέτει μια πολύ θλιβερή εικόνα της πόλης των Αγίων Αναργύρων.
Παρά ταύτα το ελληνικό δαιμόνιο δούλεψε κι εδώ κι έδωσε λύση για γέλια και για κλάματα…
Κατασκεύασε ξύλινα κάγκελα, ώστε αν ο διερχόμενος πεζός που θα περνούσε από το σημείο και ειδικά τις νυχτερινές ώρες και για κάποιο λόγο κινδύνευε να πέσει μέσα, να τον συγκρατήσουν.
Μέχρι πότε, αναρωτιόμαστε εμείς… Μέχρι εκείνη την ώρα ανταπαντάμε, που θα πέσει μέσα στο ποτάμι κάποιος ανύποπτος πολίτης και όπως γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις που τ’ αφήνουν όλα στη τύχη τους, θα τρέχουν οι αρμόδιοι ως εκείνη τη στιγμή, αναρμόδιοι όμως στη συνέχεια να σώσουν ότι σώζεται ή να ρίξουν την ευθύνη στην οικονομική κρίση που εξυπηρετεί κι έτσι όλα να τελειώσουν εκεί…
