Ήταν 15 Ιουνίου του 2018, όταν ο Αργύρης Πεδουλάκης παρουσιαζόταν ως προπονητής του Περιστερίου, ώστε να αρχίσει την τρίτη του θητεία στο… σπίτι του. Αυτή τη φορά, το πλάνο που παρουσιαζόταν φάνταζε και είναι πιο υγιές από ποτέ. Χωρίς μεγαλοστομίες, με ρεαλιστική βάση για την επόμενη μέρα με τις Ακαδημίες του Συλλόγου σε πρώτο πλάνο και με δύο «πορτοφόλια» των Κότση και Πολέμη, Πολέμη και Κότση, που θα άνοιγαν μεν, όχι για σπατάλες δε…
«Έχω ζήσει από μικρό παιδί το Περιστέρι. Τα γνωρίζω όλα. Πριν πάρω την απόφαση, συναντήθηκα με τον Φίλιππο Κότση για να δω αν το Περιστέρι έχει την θέληση να δώσει βήμα στα νέα παιδιά και να παίζει ένα κοινωνικό ρόλο. Όλα τα άλλα κράτησαν πέντε λεπτά», είπε στις πρώτες του δηλώσεις ο πρώην πλέον προπονητής του Περιστερίου, με την υποσημείωση ότι είχε ήδη υπογράψει το τριετές του συμβόλαιο. Υποσημείωση ότι ο Πεδουλάκης κάθισε σε πάγκο ομάδας από τον Οκτώβριο του 2016…
Με άλλα λόγια, ο ίδιος ο πετυχημένος τεχνικός ήταν αυτός που πρόταξε με το «καλημέρα» τη σχέση που έχει ΟΧΙ με την ομάδα του Περιστερίου, αλλά με την πόλη του Περιστερίου. Λογικό και αναμενόμενο. Όποιος ήταν παρών εκείνο το πρωί στην αίθουσα, θα έβλεπε την αντιπροσωπεία των οργανωμένων οπαδών, που της δόθηκε η δυνατότητα να μιλήσει. Δεν το έκαναν, όμως, ως οπαδοί, αλλά σαν πιτσιρικάδες, που έβλεπαν τα όνειρα που έζησαν στις αρχές του 2000 να ξαναπαίρνουν σάρκα και οστά. Όλα φαίνονταν να έχουν κάνει τον κύκλο τους, να υπάρχει η δεδομένη ωριμότητα για την εκτόξευση με την απαραίτητη οικονομική υγεία…
Και φτάνουμε στο σήμερα… Ή για την ακρίβεια φτάνουμε στη μέρα που ο Αργύρης Πεδουλάκης βραβεύτηκε από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο για την προσφορά του στον Παναθηναϊκό. Το πώς χώρισαν οι δυο τους την τελευταία φορά, είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολεί τους δύο και πολύ περισσότερο τον Πεδουλάκη. Κακά τα ψέμματα, σε εκείνον τον δεύτερον αγώνα της ημιτελικής σειράς, είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις σημερινές… δακρύβρεχτες ανακοινώσεις.
Επί έναν μήνα, το όνομα του Αργύρη Πεδουλάκη γράφεται και ξαναγράφεται στα ρεπορτάζ των «πρασίνων» και ατυχώς η ΚΑΕ δεν πήρε ποτέ επίσημη θέση. Φανταστείτε, δηλαδή, να συνέβαινε κάτι ανάλογο στον Ατρόμητο και τι θα γινόταν… Ο λόγος; Προφανώς, η διοίκηση σεβάστηκε το γεγονός ότι το όνομα του Πεδουλάκη στο Περιστέρι είναι ένα «κεφάλαιο», όπως πίστευαν πολύ. Το δεδομένο όμως είναι ένα. Ειδικά μετά το οριστικό «όχι» του Ρικ Πιτίνο για να επιστρέψει στην Ελλάδα, η συμφωνία του Παναθηναϊκού με του Πεδουλάκη παρουσιαζόταν και ήταν δεδομένη, δείγμα ότι οι δύο τους μιλούσαν όλο αυτό το διάστημα. Μέσα σε όλα αυτά, το όνομα του Περιστερίου, δεν παρουσιαζόταν ΠΟΥΘΕΝΑ! Λες και πρόκειται για μια ομάδα που ιδρύθηκε χθες και παίζει στην Α’ ΕΣΚΑ και ο προπονητής ήταν ελεύθερος να συνεχίσει, όπου αυτός επιθυμούσε. Αν αυτός ο ρόλος του «φτωχού συγγενή», που θα είναι σήκω-σήκω και κάτσε-κάτσε στα θελήματα του εκάστοτε προπονητή, είναι κάτι που επιθυμούν στη διοίκηση, τότε πάσο. Επειδή, όμως, γνωρίζοντας κάποια πράγματα παραπάνω, θεωρώ ότι απλά πρόκειται για λανθασμένη διαχείριση ενός θέματος, που δεν περίμεναν ποτέ να έρθουν αντιμέτωποι. Τα λεφτά τους βάζουν, οπότε τα λάθη απειρίας επιτρέπονται.
Φτάσαμε, λοιπόν, στη σημερινή κατακλείδα. Ως επαγγελματίας, ο Αργύρης Πεδουλάκης επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του σε μια ομάδα που του χρόνου θα τον στέψει για ακόμα μία χρονιά πρωταθλητή Ελλάδας ελλείψει ισχυρών αντιπάλων και οικονομικά σε μία χρονιά θα του δώσει αυτά που στο Περιστέρι θα έπαιρνε στο τέλος του τριετούς συμβολαίου. Αυτό θα έκανε ο οποιοσδήποτε στη θέση του. Ωστόσο, για τον κόσμο δεν ήταν ο οποιοσδήποτε. Με μεγάλη πικρία διαπιστώνεται ότι οι σημαίες έχουν ξεφτίσει, τα συμβόλαια είναι για να τηρεί η ομάδα και όχι απαραίτητα ο επαγγελματίας και ότι το συγκεκριμένο κεφάλαιο πρέπει να κλείσει άπαξ διά παντός. Οι οργανωμένοι οπαδοί έβαλαν πλάτη και πίεσαν πέρυσι για να ξαναδούν τον Πεδουλάκη στον πάγκο. Καλά έκαναν. Αυτό επέβαλε το ιστορικό της ομάδας με τον προπονητή. Ωστόσο, είναι και μία πραγματικότητα ότι προδόθηκαν από έναν άνθρωπο τον οποίο κοίταξαν στα μάτια. Σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ και τελικά δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Δεν πρόκειται να υπάρξει τέτοια είδους αμεσότητα με προπονητή και εξέδρα.
Το κακό είναι ότι ενώ η μία πλευρά (ο κόσμος) ήταν πάντα εκεί και επέμεινε και κυρίως δεν μιλούσε, όταν γίνονταν κάποιες δηλώσεις για «μάνα και κόρη». Κάποια ακαταλαβίστικα, για τα οποία δεν άνοιγε μύτη, ακριβώς επειδή όλα αυτά έβγαιναν από το στόμα του Πεδουλάκη. Η άλλη πλευρά (Πεδουλάκης) παρακαλούσε να πει το «όχι» ο Πιτίνο και έδινε τις εισηγήσεις του για τον Γουάιλι, τον Ντέντμον και δεν ξέρω ποιον άλλον. Ήταν ήδη αλλού και από τότε το Περιστέρι έπρεπε να τελειώνει με το θέμα μια ώρα αρχύτερα. Είτε λέγεσαι Περιστέρι, είτε οτιδήποτε άλλο, η αρχή είναι τα πρόσωπα να μην μπαίνουν πάνω από την ομάδα. Αυτό, στην προκειμένη περίπτωση συνέβη και κακώς…
Συμπερασματικά, ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι επαγγελματίας και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται. Το κεφάλαιο κλείνει οριστικά και για το μέλλον. Γιατί, η σύζυγος έχει υπομονή, αλλά όταν η σχέση με την… καψούρα τελειώνει, δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για το μέλλον.
Και στην τελική, όπως λέει και η ανακοίνωση του Παναθηναϊκού, ο Αργύρης επέστρεψε «σπίτι» του. Και του Περιστερίου τα ίδια έλεγε πέρυσι. Ο ίδιος ο Πεδουλάκης επέλεξε και έδωσε την απάντηση ποιο είναι το πραγματικό του σπίτι.
Υ.Γ.: Και για όσους δεν έχουν πειστεί, περιμένετε και θα δείτε τι θα γίνει με την περίπτωση Μπέντιλ.
